Loading...
Start a new Travel Blog! Blogabond Home Maps People Photos My Stuff

Jolie


11 Blog Entries
1 Trip
52 Photos

Trips:

Lachende Boeddha

Shorthand link:

http://www.blogabond.com/Jeetje




home sweet home

Hoogezand, Netherlands


De reis terug was weer een verhaal apart, maar voor nu volsta ik even dat ik veilig thuis ben, maar we wel een roerige reis achter de rug hebben. Net een heerlijke hollandse maaltijd achter de kiezen, was ik aan toe! Zo langzamerhand beginnen mijn ogen dicht te vallen (half 9 's avonds). Duzzze...

permalink written by  Jolie on August 21, 2009 from Hoogezand, Netherlands
from the travel blog: Lachende Boeddha
Send a Compliment

Cultuurshock

Hong Kong, Hong Kong


Helaas was het de volgende ochtend helemaal niet beter! Ik voelde me knap beroerd. En net op de dag dat we een flinke reis voor de boeg hadden. Dat was even niet leuk, maar keus is er niet. Dus heb ik mijn grootste schoenen maar aangedaan, dat hielp bij het wankelen ;-) Gelukkig hadden we dit keer een heel voorspoedige reis en voelde ik me een uur later alweer een stukje beter. Onder het mom 'wat er niet in gaat komt er ook niet uit' heb ik mijn maag maar leeg gehouden, dat hielp. Natuurlijk werd nu voor het eerst een lekkere maaltijd in het vliegtuig geserveerd, zul je net zien! Maar eigenlijk kon het me weinig schelen, ik was maar wat blij dat ik me weer een beetje ok voelde!! Ik zag de horror-scenario's al voor me.

Aangekomen in Guilin stond er een bordje voor ons! We hadden het er afgelopen week over dat het me zo leuk lijkt als je na het vliegen zo'n bordje voor jezelf ziet, gelukt dus! Onze gids hier was een apart typetje, hij giechelde constant, hihi. Zijn plan, eerst naar het hotel, dan lunchen en dan bespreken we de plannen voor vanmiddag. Klonk prima, maar toch bekroop me een niet zo'n goed gevoel bij deze jongen. Ik merkte dat hij alleen tegen Joke sprak en eigenlijk niet echt geinteresseerd was in ons. Wel probeerde hij constant zijn service te verkopen en begon langzaamaan wat pusherig te worde. Dat ik hierin gelijk had bleek wel bij de lunch. Hij stelde een aantal leuke dingen voor om te doen, maar vroeg hiervoor idioot hoge bedragen, alleen maar voor de entree van de activiteiten! Daar zat zijn service nog niet eens bij. Ons klonk het ongeloofwaardig in de oren. Op zo'n manier kun je iemand niet vertrouwen. Hij wilde nog onderhandelen over de prijs, maar hij wilde niet eerlijk uitkomen voor de echte prijs. Toen was onze maat wel vol, we zijn wel 15 min bezig geweest om hem af te schepen, hij wist echt niet van ophouden, het werd echt een beetje vervelend. Hij keek zelf ook ontzettend beduusd, misschien is het allemaal wel in opdracht van zijn bedrijf, maar slecht is het wel. Hij kreeg een mooi bedrag mee voor zijn service tot nu toe en we zeiden gedag. Terug naar het hotel en daar eens vragen naar de echte bedragen, bleek dus dat hij het dubbele of 3-dubbele had gevraagd! Bizar gewoon.

We besloten een boottochtje te maken om wat van Guilin te kunnen zien. Inmiddels had de thermometer de 40 graden achter zich gelaten, bloed en bloed heet dus. Natuurlijk hadden we een prachtig bootje, zonder airco.. oef! Guilin zag er eerder wat europeaans uit dan chinees, mooie witten bruggen en huizen, maar je zou vaak niet zeggen dat je in China zat. In Guilin wonen duidelijk ook groepen minderheden, de mensen zagen er net even anders uit, een koreaans oid. Je zag ook meteen meer kinderen om je heen, aangezien minderheden 2 kinderen mogen (een van de uitzonderingen op de regel).

Onze indruk van Guilin was eigenlijk niet zo positief en dat terwijl ik een beetje heb zitten duwen om deze kant uit te gaan, oeps! We hebben natuurlijk ook maar weinig kunnen zien in deze korte tijd. De volgende dag stond de "cruise" naar Yangshuo op het programma. We werden netjes opgehaald en hadden een nieuwe gids, eentje van 52 jaar en een echt ouder chinees mannetje, met oude vingertjes. Maar aardig was hij wel en zijn engels was prima, wat een verademing is zo iemand! Hij zou helemaal meegaan naar Yangshuo naar het hotel en ons daar helpen het een en ander te regelen en dan weer terug en ons gewoon ons ding laten doen.

De boottocht was adembedemend mooi, wat een prachtige natuur hier!! We hebben 4 uur op de boot gezeten, maar het leek minder lang. Het weer zat ook enorm mee, zon en helder. En dat terwijl daar vaak mist hangt en het bijna tropisch is en normaal dus vaak regent. Zwemmende buffels, bamboe-bootjes, wat hebben we genoten. Gelukkig was het dus toch een goed idee geweest.

Aangekomen in het dorp merk je dat het wel heel toeristisch is. Pizza's, MacDonalds, en vele andere niet-chinese restaurants en winkels kwamen we tegen. Onze gids had het idee dat we met de fiets de omgeving konden bekennen, of anders met een 'electric bike'. Daar had ik wel oren naar, een electric bike is hier een electrische scooter! In nederland mag ik daar niet op rijden, hier wel! Ha, dat hoef je geen 2 keer te zeggen. Kunno zag het niet zo zitten (de chaos van het verkeer is soms ook niet leuk), dus Joke en ik zijn scheurend door de bergen gegaan. Super was dat! Wat een uitzicht, het was niet normaal meer! De scooter was even wennen, maar na een minuutje ging het vlekkeloos. Zo hard gingen ze trouwens ook niet ;-) Natuurlijk trokken we flink bekijks en had de plaatselijke bevolking de grootste lol in ons de verkeerde kant op te sturen, waardoor we op een idioot hobbelweggetje uitkwamen, lachen!

Die avond hadden we weer een voorstelling. We wilden het eerst niet doen, want we hadden net een voorstelling gehad. Maar het scheen echt iets speciaals te zijn en het was door de man ontwikkeld die ook de opening van de olympische spelen had uitgedacht. Hadden we er even geen rekening mee gehouden dat er bij zo'n voorstelling meer dan 2000 mensen naar binnen gewurmd moeten worden, en dan bedoel ik ook echt gewurmd! En dat met deze temperaturen...adem in, adem uit! Maar dat het zo populair was, dat begrepen we na afloop. En fantastische show met lichteffecten op het water en in de bergen en met grote getalen mensen (meer dan 100 tegelijk op het podium). We zaten net naast de boxen, dus mijn oren vonden het minder leuk, dus ik heb meer gezien dan gehoord uiteindelijk ;-) Maar dat alleen al was supermooi.

[foto's van dit eerste stuk volgen nog, deze staan niet op mijn camera]

Naar mate de tijd vordert verkassen we steeds sneller, ik leef dan ook steeds meer vanuit m'n koffer. We hadden nog een ochtendje om rond te slenteren en daarna moesten we alweer terug naar het vliegveld van Guilin. De 1e keer hoorden we dat het 3 uur rijden was, daarna werd het 2,5, daarna 1,5. Het bleek (met rustig rijden en weeeer een sukkelende chauffeur maar een uurtje te zijn! We waren dus veel te vroeg op het vliegveld.

Maar ach, even rustig een watermeloen-sapje drinken is toch ook fijn? Sja, tot je een stukje glas in je drinken ontdekt, oh oh.. Meteen gemeld en er werd veel heen en weer gelopen en gebeld. Uiteindelijk probeerde ze me korting te geven op het drinken. Korting! Voor hetzelfde geld heb ik stukken ingeslikt :-S Dat was ik dus echt niet van plan.. We hebben wel gelachen om de menu-kaart, ze verkochten hier Fleiniken, lijkt je dat niet wat?Overigens heb ik nergens last van, dus het is waarschijnlijk het enige stukje geweest.

Even was ik vergeten dat we China uitgaan als we naar Hong Kong gaan. Dat betekent weer uitgebreid gecheckt worden, papiertjes inleveren en weer nieuwe verklaringen invullen over je reis en een gezondheidsverklaring. Was toch even spontaan mijn diarree voorbij... En zo spontaan begint het de volgende dag weer, haha. Als ik ergens geen zin heb zijn het wel gezondheidscontroles door paniekerige chinezen terwijl ik toch geen mexicaanse griep heb.

Met een uurtje zweven (ik had een aladin-broek aan vond Kunno) stonden we alweer op de Hong Kongse bodem (hmm.. dat klinkt niet echt..). Hier heb ik het rare effect dat ik steeds met mijn hoofd schud om uit mijn geheugen te vissen waar ik ook nog maar weer ben. Hong Kong is in mijn ogen een mengelmoes van engels verkeer, chinese mensen en amerikaanse gebouwen. Een gigantische stad in ieder geval. De hotel-kamer is daarentegen een paar keer kleiner dan we gewend zijn, is goed voor ons, dat decadente gaat nog wennen ook ;-)

Vanmorgen zijn we eerst naar de universiteit geweest, gelukkig kon het met de metro en de trein, dat gaat hier vrij makkelijk en kost ook maar 90 cent. De omgeving waarin de universiteit zit is erg mooi, gebouwd op de heuvels van hong kong en een stuk rustiger dan de stad. Uiteraard was het hier ook aardig uitgestorven, maar toch kun je je goed een voorstelling maken hoe het buiten de zomermaanden is. Thuis maar eens goed kijken wat de mogelijkheden zijn, het lijkt hier veel meer te bieden te hebben dan de andere plaatsen. Maar ik heb ook zoveel gezien, dat ik het even allemaal moet laten bezinken.

Daarna hebben we een hop-on hop-off bus gepakt op Hong Kong Island. Heerlijk met een ferry naar de overkant, ik vind dat altijd wel wat hebben. Na een tijdje rondtouren zijn we uitgestapt bij de peak, een uitzichtpunt op een heuvel, waarheen al 150 jaar geleden de eerste tram reed (eentje die bijna 45 graden omhoog gaat :-o). Bovenaan was het zoeken naar een mooi uitzichtpunt. Het was inmiddels half 7, maar we wilden graag het uitzicht bij nacht zien. Gelukkig vonden we ergens een superrustig terrasje met prachtig uitzicht op de ondergaande zon in de heuvels van Hong Kong. Kon slechter toch? En laten ze bij dat zelfde terrasje nou heerlijke pizza serveren...mjammie. Ik ben dol op chinees eten, maar na 3 weken minimaal 1x per dag (vaak 2x) krijg je echt even zin in wat anders. Inmiddels was het donker geworden en zijn we bij de andere kant gaan kijken naar het uitzicht over de stad. Dat zoiets in 30 a 40 jaar de grond uit is gestampt, kun je je haast niet voorstellen. Gigantisch gewoon.


Morgen hebben we nog een hele dag in Hong Kong, maar natuurlijk geen hotelkamer meer, dus ik kan helaas niet meer bloggen voor ik thuis ben. We vertrekken morgen rond 23u vanaf Hong Kong en om 14.10u landen we in Bremen. Dit betekent een reis van ongeveer 21u(!) met weinig slaap en extra veel dag (de klok draait 6 uur terug). Niet echt iets om naar uit te kijken dus, maar ook wel lekker om straks weer thuis te komen.

permalink written by  Jolie on August 19, 2009 from Hong Kong, Hong Kong
from the travel blog: Lachende Boeddha
Send a Compliment

Tuimelende mensen en buiken

Shanghai, China


Zo, dat was even rustig opstarten vanmorgen. Voor je het weet is het alweer 12u! Luie mensen zijn we toch. Ik wilde vandaag graag naar het Science and Technology museum, dus daar zijn we begonnen. Het is een soort gigantisch Nemo met allerlei 3d- en 4d-films. Jammer genoeg in het chinees allemaal, dus die hebben we overgeslagen. Maar het museum overtrof mijn verwachtingen, heel veel leuke doe-dingen en heldere uitleg. Natuurlijk wel met een tintje chinees... Maar ach, dat lijkt me niet de slechtste manier om nationalisme te prikkelen. Er was een heel gedeelte over robotica, perceptie/sensoren en patroonherkenning, wat mij natuurlijk enorm interesseert. Hier en daar moest ik best lachen, zoals bij deze AI-go-robot.

En dat ik ook mijn hersenen kan flessen, dat is me ook duidelijk geworden. Of het nou kwam doordat ik toch al een beetje duizelig was weet ik niet, maar in de illusie-tunnel dach ik toch echt dat ik omviel, wat een lol moeten die mensen hebben gehad toen ik tegen de reling aansukkelde, hihi.

Het enige minpuntje was dat ik me langzamerhand steeds beroerder begon te voelen. Eerlijk gezegd vind ik het niet eens zo vreemd als ik kijk wat we allemaal doen, eten en de hoge temperaturen, maar vervelend is het wel.

Maar we hadden kaartjes voor een acrobatiek-voorstelling, dus tijd om ziek te zijn is er helemaal niet! Wat een voorstelling was dat zeg, we zaten allemaal met zweethandjes. Van veiligheids-lijnen of kussentjes hebben ze hier natuurlijk niet gehoord ;-)

In de zaal zaten een aantal mensen naar ons te gluren. Nu gebeurt dat vaak genoeg, maar ik vond het toch wat vreemd. Ik weet nog dat ik een collega, Annemieke, vertelde dat waar we ook heen gingen, Kunno altijd iemand tegenkomt. Maar dat zou nu natuurlijk niet zo zijn... in Shanghai in China, dat gigantische land, dat kan toch gewoon niet? Blijkt Kunno die glurende mensen toch gewoon te kennen, bizar gewoon.

Hoe leuk het ook is, ik voel me nog steeds niet top. Ben na de voorstelling meteen naar het hotel gegaan, want als ik ergens geen zin in had was het wel een chinese maaltijd vol met olie.. Hopelijk is het morgen beter, want dan vliegen we alweer naar Guilin!

permalink written by  Jolie on August 15, 2009 from Shanghai, China
from the travel blog: Lachende Boeddha
Send a Compliment

Their friends are our friends

Shanghai, China


Volgende dag hadden we 3 universiteiten op ons lijstje staan om te gaan bekijken. 2 Waar ook engelstalige vakken gegeven werden en 1 normale. We begonnen bij de beste universiteit uit de omgeving van Xi'an. Onze prive-chauffeur reed ons over de hele campus. Even wennen hoor, zo'n omgeving! Natuurlijk is het hier niet de luxe die wij in nederland gewend zijn. Het zijn oude en stoffige gebouwen. Rondtouren is leuk, maar daar kwamen we niet alleen voor. Uitstappen en rondneuzen, eens kijken of we de President van de uni kunnen vinden! Al heel snel hadden we door dat rondneuzen weinig nut zou hebben. Ik kan me nog herinneren dat we bij de faculteit FWN tijdens een voorlichtingsoverleg een discussie hadden over de route-bordjes op het zernike. Deze zijn namelijk niet voor iedereen even duidelijk, maar Annemieke en Marielle, wij hebben ze tenminste! Maar wat wij in Groningen weer niet hebben, zijn zulke behulpzame studenten. We ontmoette Shasha die ons bijna de hele dag heeft geholpen en rondgeleid. Ze pleegde telefoontje na telefoontje tot er genoeg mensen waren opgetrommeld. En dan bedoel ik ook echt opgetrommeld, ze hadden vakantie en kwamen vanuit huis speciaal voor ons naar de universiteit! Wij stonden natuurlijk helemaal perplex.. Helaas bleek wel dat ze zeer weinig engelstalige vakken hadden. Bovendien was het me opgevallen dat het echt een studentenstad is, zoiets als delft of twente. Leuk, maar eigenlijk niet wat ik zoek. Hoe graag ze ook moeite wilden doen om speciaal voor mij een professor in te schakelen, heb ik het vriendelijk afgewezen. Wel kreeg ik nog een ontzettend leuk boek over China van ze mee. Wat een gastvrijheid!

Met sasha hebben we veel kunnen kletsen terwijl we over de campus heen en weer liepen. Zij begint inmiddels aan haar laatste jaar Mechanics, als een van de weinige meisjes natuurlijk. Momenteel maakt ze dagen van 8-23u. Op de vraag of ze haar opleiding leuk vindt, antwoordde ze dat ze jaloers was op de filosofie meisjes, omdat zij zoveel vrij hadden. Ze vond dat meisjes vrije tijd nodig hadden om zichzelf te ontwikkelen. Niet alleen meisjes hebben dat nodig denk ik.. Haar ouders hadden deze opleiding voor haar gekozen, omdat ze zelf niet wist wat studeren inhield en al helemaal niets wist van alle verschillende opleidingen. Hier in China is het dus nog vrij normaal dat de ouders voor kinderen kiezen. En switchen kun je niet meer.. Kijk, zo zie je maar weer dat ik in Nederland nuttig werk doe, haha! Maar zo realiseer je je ook dat wij in Nederland enorm verwend zijn hoor. Als een student van 9-17u aan studie moet besteden mopperen ze zich al snel groen en geel. De undergraduate (bachelor) studenten hebben in de zomervakantie 2 maanden vrij (juli en augustus). Dit is uitzonderlijk veel aangezien het werkende leven slechts 2 weken vrij heeft in een jaar. Rond 1 oktober (is feestdag hier) en in rond chinees oud en nieuw. Van de graduates (masterstudenten) vinden ze hier ook dat ze niet direct vakantie hoeven te hebben, ze moeten daar dan ook toestemming voor vragen bij hun professor. Zie je het voor je? Al onze AI-master-studenten die aan Lambert vragen of ze op vakantie mogen?..

Indrukwekkend dagje hoor, ben blij dat we geweest zijn! Die avond hebben we wat luxer gegeten, weer met onze via-via vrienden. Geen idee wat we allemaal aten, maar lekker was het wel. Het eten is hier sowieso gezellig, al is het alleen maar omdat je alles van de schalen afsnoept. Plate service is hier heel uitzonderlijk (eigenlijk alleen bij fastfood restaurants). Je bestelt gewoon een gerecht of 6 en pakt wat je lekker vindt.

De dag daarna had ik het eventjes gehad met alle indrukken en het

slechte engels van de chinezen hier, het put je behoorlijk uit. Ik heb dus eerst een ochtendje lekker niks gedaan, soms heb je van die periodes (;-)).
's Middags wat winkeltjes bezocht want ik had nodig nieuwe slippers/schoenen nodig. Met deze warmte zijn dichte schoenen niet echt fijn en mijn slippers vertoonde een zucht naar de prullenbak. Voor ik naar huis kom krijgen ze eindelijk hun zin, hoor ze juichen!

En voor je het weer weet rij je weer richting het vliegtuig, gaat snel allemaal zeg. Om ons weer zo'n vervelende rit te besparen werden we dit keer door onze chauffeur naar het vliegveld gebracht. Hij blijft een superchauffeur... in de stad. Want binnen een paar minuten buiten het centrum gingen de luikjes alweer bijna dicht.. gloep! Volgende keer gieten we 'm eerst vol met koffie, offie het nou wil of niet :-P Dan maar chinese woorden oefenen, standaard biedt dat enorm vermaak voor de chinezen, ook voor hem dus, wassie toch weer even wakker..

Vliegen ging dit keer rustig, het eten ietsjepietsje beter. Gelukkig was er weer een auto geregeld vanaf het vliegtuig...toch? Helaas pindakaas, shuttle bus dan? Hotel gebeld en ze hadden een shuttle bus naar het hotel, joepie! Alhoewel... het kostte de receptie 10 min om uitgelegd te krijgen dat de laatste 2 jaar geleden reed.. alsof we dat willen weten! Hmm, trein dan maar? Die rijdt ten slotte 400 km/h, dat moet opschieten. Kaartje gekocht en hoppa! Eh.. hoppa hoe? Hoe krijgen we die koffers naar beneden? Enige optie, een roltrap, met 3 koffers, 2 trolleys, 1 rugzak, 1 laptoptas, 1 handtas en 3 personen, lukt best!... We kwamen beneden, Kunno met het grootste plezier van ons allemaal ;-) Maar het was een toptreintje, ging soepel en snel. Dan alleen nog een taxi naar het hotel en klaar. Mevrouw van de trein wist ons met veel plezier naar de trap te verwijzen waar wij (inmiddels flink bezweet met een vochtigheidsgraad van boven de 95%) alles weer naar beneden tuimelden. Stonden we ook nog eens aan de verkeerde kant! Gelukkig zat er aan de goede kant een roltrap... waar we dus niets meer aan hadden, bedankt hoor mevrouw! Maar deze taxi's wilden gelukkig wel naar ons ontzettend riante hotel rijden , waar we Frits en Ankie weer ontmoetten, genoeg stof om bij te kletsen natuurlijk.

Vandaag een dagje Franse Concessie, heerlijk rondgeslenterd en indrukken opgedaan. Shanghai is een chaosstad die enorm snel gegroeid en gemoderniseerd is.



Gelukkig is het verkeer hier weer iets gestructureerder. 's Avonds besloten we een cruise over de Huangpu river te maken. Zo gezegd, zo gedaan. Genoeg voer voor veel lol, want zo makkelijk ging dat natuurlijk niet. Heel Shanghai is een bouwval ivm de Expo volgend jaar, chaos allom.



Ik wil de keuken waar we hebben gegeten ook echt niet zien, maar het was tot onze verbazing nog lekker ook. De boottrip was echt werkelijk prachtig. Stuk voor stuk hadden we het niet willen missen, wat een uitzicht!! Nog nooit heb ik een plek gezien waar al die verlichting ook daadwerkelijk mooi is, meestal vind ik het kitcherig. Maar om 22u gaat al die verlichting toch weer uit hoor, het zal natuurlijk ook een flinke duit kosten.

Vandaag ons laatste dagje Shanghai, morgen gaan we richting Guilin, naar wat ik begreep heel toeristisch, maar heel mooi. Geen idee of ik daar nog kan bloggen, want we reizen veel heen en weer en ik weet niet of we daar internet hebben.


permalink written by  Jolie on August 14, 2009 from Shanghai, China
from the travel blog: Lachende Boeddha
Send a Compliment

Warrior day

Xi'an, China


Zo'n 2200 jaar geleden regeerde de eerste keizer Qin Shi Huang in China. Iedereen kent natuurlijk de chinese muur, die hij heeft laten bouwen door ongeveer 1 miljoen chinezen, maar wisten jullie ook dat hij een heel terracotta leger heeft gebouwd? Slechts 15 jaar heeft hij op de troon gezeten en wat hij heeft neergezet in die periode is gigantisch. Het moet een martelaar zijn geweest, anders krijg je zoiets niet voor elkaar, maar indrukwekkend is het wel.

Op de foto zie je en klein deel van de opgegraven krijgers uit die tijd. Pas in 1974 zijn deze poppen ontdekt door een boer. Nog steeds zijn ze met kwastjes alle stukjes aan het opgraven en in elkaar aan het puzzelen. En echt iedere krijger is anders, andere kleren, ander figuur, andere gezichten...

Natuurlijk heb ik mezelf ook even als warrior gefotografeerd, met een geheel uniek gezicht ;-) Het resultaat zien jullie wel als ik weer thuis ben. Apart ook om op te merken dat deze poppen veel groter zijn dan de huidige chinezen, in die tijd waren ze tussen de 1.70 en 1.97m lang, ik vraag me af wat er in de tussentijd gebeurd is dat chinezen zo klein geworden zijn..

Genoeg sterke kerels gezien, het werd tijd onze eigen power in te schakelen. Op naar de grote ganzen pagode en klimmen maar! Mooi uitzicht over Xi'an hadden we daar.


Vergeet ik trouwens te zeggen dat we de hele dag een prive-chauffeur hebben gehad! Ideaal vergeleken met de hopeloze taxi-chauffeurs hier, of beter gezegd, kamikaze-piloten! Allemaal geregeld door CITDC, de organisatie waar Joke mee samenwerkt. Luxe hoor!

Wel merk je duidelijk dat ze hier nog niet zo happig zijn op europese invloeden. Zo leuk als ze europeanen vinden in Beijing, zo afwachtend kijken ze hier.

Vanavond hebben we echt lokaal gegeten, samen met een aantal mensen waarmee contact op was genomen door CITDC. Zo kom je volkomen onverwachts in een moslim-straatje terecht. Ontzettend gezellig, goedkoop en sfeervol. Geen geschikt plekje voor vannoortjes, die komen de straat niet door zoveel leuks is er te zien! We aten in een restaurantje wat heel populair is bij studenten. Niet verwonderlijk, je kunt er uitgebreid eten voor zo'n 3 euro per persoon. Echt kwaliteit is het niet en met hygiene nemen ze het ook niet zo nauw, maar leuk was het wel. hun engels is over het algemeen slecht, dus ik heb prachtige gesprekken gehad, gelukkig konden we enorm lachen als we elkaar totaal niet begrepen.

Morgen gaan we met onze chauffeur langs een aantal universiteiten. Geen idee of we binnen kunnen komen, maar we proberen het gewoon. Als dit echt zo'n studentenstad is, dan wil ik daar wel wat van zien!

permalink written by  Jolie on August 10, 2009 from Xi'an, China
from the travel blog: Lachende Boeddha
Send a Compliment

Xi'an: kikkerspel en kikkerpootjes

Xi'an, China


Hoog tijd om weer eens een stukje te schrijven. Inmiddels zijn we alweer op onze volgende plek aangekomen, Xi'an. Mijn eerste indruk is wat terughoudend. Na een turbulente reis naar Xi'an airport moesten we nog 50 km reizen naar het centrum, met de bus. Hier heb ik naast een leuke studente gezeten die duidelijk wilde kletsen. Natuurlijk maak ik van die mogelijkheid gebruik om haar het hemd van het lijf te vragen. Ze zit in het 4e jaar van haar studie, wat ze eigenlijk niet zo heel leuk vindt en wil heel graag meer van de wereld zien, maar ja, dat kost natuurlijk veel geld. Haar ouders wonen buiten Xi'an en hebben een restaurant. Zij woont dus op de campus en slaapt daar met 6(!) anderen op 1 kamer. Xi'an is duidelijk een studentenstad, buiten de hete zomermaanden juli en augustus ziet het zwart van de studenten. Momenteel is het volgens haar dus een beetje uitgestorven. Na de busreis hadden we voor het laatste kleine stukje een taxi nodig. Zo makkelijk als dat meestal in Beijing ging, zo moeilijk gaat dat hier. De meeste taxi-chauffeurs leken de naam van het hotel niet te herkennen eens en schudde nee (bleek later dat de meeste taxichauffeurs alleen ritten naar het vliegveld aannemen, dat verdient nl beter). Eindelijk hadden we beet... althans zo leek het. Meneer had echter geen flauw idee en besloot gewoon rond te rijden en te wijzen, net zolang tot wij zouden zeggen waar hij heen moest. Alsof wij enig idee hadden! Snel maar weer uitgestapt dus, het leek zelfs even of hij er met onze koffers vandoor ging, maar dat bleek gelukkig mee te vallen. Uiteindelijk kwamen we iemand van een plaatselijk reisbureau tegen die ons wel wilde helpen. Hij stuurde de taxi wel de goede kant op, wat een zege!

Uitgeblust kwamen we op onze hotelkamers aan, tijd voor een hapje eten! Makkelijker gezegd dan gedaan, je bent hier je leven niet veilig als je deelneemt aan het verkeer. Daar is de chaos van Beijing niks bij vergeleken.. Ik waan me weer in het spelletje Frog hier, stap naar voren en naar achteren en dan maar hopen dat ze je niet van je sokken rijden. In beijing letten ze nog op, hier rijden ze je echt gewoon aan (al heb ik het nog maar niet uitgetest ;-)). Gelukkig was het eten heerlijk, maakt een hoop goed! Hier hadden ze allerlei "rare" dingen zoals zeekomkommer, varkensoren en kikkerpootjes. We hebben maar bij een lekker visje, groentes en stukjes vlees gehouden.

Nu lekker in alle rust op m'n hotel-kamer, want we hebben veel beleefd de afgelopen dagen. Ik had nog zo gezegd niet te willen shoppen, hebben we daar toch de grootste lol gehad! Allemaal nep-merkzooi gekocht en maar afdingen. Frits vermaakt zich daar prima mee. De meest gebruikte uitspraken van de verkoopsters zijn "that's too cheap, it's really good stuff", "oh nooooo..." en "you kill me!"

En natuurlijk de opening van de afdeling van Joke donderdag. We zijn begonnen in het kantoor met een speech van Joke en daarna doorgegaan naar het hoofdgebouw van CITDC. Daar kregen we een prachtige muziek-voorstelling van een groep gehandicapte kinderen. In China worden gehandicapten nog steeds vaak binnengehouden, ze schamen zich er hier nog voor. Voor hen was dit dus iets unieks en ik moet zeggen, het was prachtig en ontroerend. En leuke mensen ontmoet ook, oa mr Chen, hij heeft een overeenkomst getekend tussen een universiteit in Beijing, de RuG en de hanze. Wat precies weet ik niet, dat ga ik nog een keer uitzoeken, maar leuke kerel is dat! Een lachende chinees :-)

Deze avond hoorden we ook dat de uitzending van Netwerk is verplaatst naar aanstaande maandag. Nog even afwachten dus!

Vrijdag stortregende het 's ochtends, dus konden we pas 's middags naar ons geplande bezoekje Jingshan park. En ja hoor, na een week werden onze oudste vakantiegangers een keer moe! Weinig gedaan dus, maar wel heerlijk naar onze zin gehad.


Zaterdag was de dag van de tempel van de hemel.


Hier brachten de keizers hun offers. Ook hier veel symbolen, vooral het keizerlijke getal 9 komt overal terug.
's Avonds nog even met z'n alle gegeten, vandaag zijn wij richting Xi'an vertrokken, terwijl Frits en Ankie naar Shanghai zijn gegaan (tenminste, als de tornado ze niet tegen heeft gehouden). Over een paar dagen vliegen wij ook naar Shanghai, dan zien we ze vast weer. In dit laatste restaurant waren wij echt de happening van de avond. Nog nooit hebben ze daar een westerling gezien denk ik. Bij aankomst kwamen wel 10 mensen om de hoek kijken, weten we ook eens hoe de apen in de apenheul zich voelen :-P De serveerster en Frits waren natuurlijk meteen dikke mik ;-) Haar dag was helemaal goed. Zal wat worden zonder die bijdehante opmerkingen van m'n geadopteerde vader Frits en m'n adoptie-mams Ankie komende dagen!

Morgen gaan we op pad met een gids, ik ben heel benieuwd wat we gaan doen en gaan zien. De dagen erna zijn als het volgt gepland:

13 aug - vliegen van xi'an naar Shanghai Pudong (Shanghai Broadway mansion hotel)
16 aug - vliegen van Shanghai Hongqioa naar Guilin (guilin plaza hotel)
17 aug - bootreis naar Yangshuo (yangshuo new century hotel)
18 aug - van Yangshuo naar Guilin en dan vliegen naar Hong kong (hotel nog onbekend)
20 aug - vliegen van Hong kong naar Bremen en dan richting huis

Hoe is alles in Nederland, hebben jullie nog steeds van dat heerlijke weer? (of zoals Jason zou zeggen "rotweer, lekker weer is het als het sneeuwt")


permalink written by  Jolie on August 9, 2009 from Xi'an, China
from the travel blog: Lachende Boeddha
Send a Compliment

Een portie cultuur

Beijing, China


Wat gaan de dagen weer snel zeg! 's Ochtends word ik klappertandend wakker (ik slaap graag in de koude lucht, wakker worden alleen weer niet ;-)) en iedere dag denk ik zeeen van tijd te hebben. Niets is minder waar, voor je het weet komen we weer moe en met goed gevulde buiken het hotel in (het eten is hier ook veel te lekker..)

China heeft een enorm rijke cultuur. Deels wordt dat in stand gehouden door hun bijgeloof. Symbolen vind je werkelijk overal terug. Eergisteren zijn we met Huub naar de Verboden stad geweest.

We hebben natuurlijk veel verhalen gehoord die ook in de film "the last emperor" voorkomen. Met het hele plaatje eromheen heeft die film veel meer waarde.

De verboden stad is de stad van de keizer. Veel van de symbolen die hier voorkomen mochten vroeger alleen door de keizer gebruikt worden. De kleur geel bijvoorbeeld, de kip en andere figuren op het dak, het aantal knopen op de deur, etc etc. Mocht je er toch iets van namaken, dan werd niet alleen jij gedood, maar ook veel aanhang van je familie. In sommige gevallen ging dat dus om een gigantische schare familie. Natuurlijk moest je dan eerst toekijken hoe je familie onthoofd werd, voordat je zelf aan de beurt was.

De laatste 3 keizers hebben eigenlijk amper geregeerd, ze waren immers te jong. Het hele verhaal is veel te lang voor dit blog, maar er regeerden eigenlijk 2 vrouwen vanachter de troon. Een vrouw wilde macht en wist dat op zeer venijnige wijze te krijgen, ze heeft daar zelfs een stuk vlees van haar been voor moeten afsnijden. Wat een tijden he.

Alles van die periode is opgeschreven. Met een keizer liep altijd iemand mee om op te schrijven waar hij liep, wat hij deed, waar hij geweest was, wat hij gegeten had, hoe hij zich voelde, etc. Van het laatste deel is dit complete verslag nog bewaard gebleven. Ze zijn nu nog bezig met alles te digitaliseren en uit te pluizen. De laatste keizer is in 1924 uit de verboden stad gevlucht.

Frits, die me inmiddels geadopteerd heeft als zijn dochter ;-), heeft zich kostelijk vermaakt met de verhalen over de concubines, hij zag duizend vrouwen wel zitten. Het lijkt mij eerder een hel, 1000 concurrerende vrouwen bij elkaar!... Hij mag ze hebben ;-)

Maar ook in de huidige tijd zitten symbolen in het dagelijks leven.

Het getal 4 (si) lijkt op het woord voor dood in het Chinees, dit is dus echt een ongeluksgetal (bijgeloof komt veel van woorden die dezelfde klanken hebben). Er zijn genoeg flatgebouwen hier die bijv geen 4e verdieping hebben, een telefoonnummer zonder 4 erin kost extra geld, etc. Voor ons heel raar, hier heel logisch. Ik zou eerder 8 als ongeluksgetal zien hier, vanwegen hun handgebaar daarvoor (zie plaatje)!

Naast alle prachtige verhalen over de symbolen heb ik Huub natuurlijk weer de hemd van het lijf gevraagd. Zo ook de 1-kinds politiek, ik had namelijk gehoord dat Shanghai daarmee ging stoppen. Dat China niet blij is met dat nieuwsbericht wordt duidelijk als ik hiernaar google. Zelfs alle nederlandse pagina's hierover zijn geblokkeerd! De 1-kinds politiek verdwijnt niet, het wordt alleen iets versoepeld, in heel China. Het is hier traditie dat kinderen voor hun ouders zorgen als die ouder worden en voor enigskinderen wordt die (financiele) last te zwaar, dat gecombineerd met de fikse vergrijzing heeft de overheid besloten dat 2 enigskinderen samen een 2e kind mogen. Overigens mogen mensen op het platteland die als 1e een meisje krijgen, ook nog een extra kind. Of je moet gewoon grof geld betalen. Huub heeft net een baby gekregen (de verhalen over het ziekenhuis zal ik jullie besparen!), zijn 2e kindje. Dit meisje krijgt alleen een nederlandse nationaliteit, in China heeft ze geen recht op onderwijs ed. Hij vertrekt dan ook binnenkort naar Nederland, ondanks de strenge immigratie-regelingen (z'n vrouw mag alleen blijven als hij een vaste baan heeft bijv).

Later zal ik jullie bijpraten over onze shop-dag (ja echt!) en natuurlijk de opening van de chinese afdeling van Brief op Bestelling! Leuke mensen ontmoet daarbij.

permalink written by  Jolie on August 4, 2009 from Beijing, China
from the travel blog: Lachende Boeddha
Send a Compliment

Het werkende leven

Beijing, China


Vandaag heb ik een kijkje in de keuken van werken kunnen nemen. Joke opent donderdag een kantoor waar momenteel zo'n 5 chinezen werken en het ziet er prachtig uit. Leuk om te observeren hoe de chinese medewerkers reageren tijdens een werkoverleg. Veel verlegenheid en veel gegiebel, maar ook veel enthousiasme en gedegen werk. Ik ben heel benieuwd hoe ze zich gaan ontplooien. Nooit zal ik het gezicht vergeten van Hedy (wordt uitgesproken als Heidie) toen Niels (een nederlandse medewerker) en ik de trap namen vanaf de 3e verdieping. Chinezen gaan graag met de lift. Deze wordt prachtig afgewerkt, zelfs met een stukje vloerbedekking. Als je in Nederland moet kiezen tussen een mooie lift of een schoon toilet, dan weet je het wel... hier ligt de prioriteit duidelijk bij de lift.

Naast de gezelligheid en de prachtige ervaringen zitten we ook met een dosis stress. Aanstaande vrijdag wordt in het programma Netwerk een item besteed aan Brief Op Bestelling. Bij Joke is de vrees aanwezig dat dit er een met een negatieve benadering wordt. En dat bovenop alle vermoeidheid en stress van alle afgelopen weken gaat dat haar niet in de koude kleren zitten.


Gelukkig hebben we een plek om te ontspannen, wat een luxe hotel hebben we zeg! Niet normaal meer. Een hele andere lokatie dan ons vorige hotel. Er moet gezegd worden, de vorige had meer sfeer en liet veel meer van China zien (die stond midden in een Hutong, dat zijn oude steegjes). Maar dat poedelen in het sfeervolle zwembad vind ik nou ook weer niet heel erg ;-). Morgen met Huub (de gids) naar de verboden stad!


permalink written by  Jolie on August 3, 2009 from Beijing, China
from the travel blog: Lachende Boeddha
Send a Compliment

Een typisch staaltje China..

Beijing, China


Had ik zo mooi een blog voorbereid in Nederland en natuurlijk niet aan gedacht dat China veel websites nog steeds (of weer) blokkeert! Hoewel China in rap tempo verandert en moderniseert, zijn ze nog steeds bang voor censuur. Maar probeer eens 1,3 miljard mensen in het gareel te houden! Er is veel kritiek op China en ondanks dat ik dat zeer terecht vind, weet ik echt niet hoe ik een land met zoveel inwoners zou moeten besturen. Vanuit dat oogpunt ga je wel veel meer begrijpen. Maar veel internationale blogs worden dus geblokt. En helaas, zo ook de mijne :-( Maar niet getreurd, een nieuwe is gelukkig zo aangemaakt.

Onze reis naar Beijing is goed verlopen, al vertrokken we met een flinke dosis stress en geloof het of niet, ik was het niet! Kunno, als echte groninger, heeft zich laten horen onderweg naar Bremen ;-) Mensen die 'm kennen weten hoe dat gaat. (Schat van een man trouwens hoor! Laat dat even helder zijn).

Deze eerste week in China zijn een stel vrienden van Joke en Kunno ook mee. Frits is onze gezellige babbelaar (en het liefst met vrouwen, toch Frits?). Met Ankie kan ik heerlijk theeleuten. (ze zijn beide in de 70 trouwens!) Zolang het nog kan proberen ze dit soort reizen te maken en doen dat met veel plezier, en gelijk hebben ze!

Aangekomen Parijs werden we een tijdje weggemanouvreerd en het verzoek of we even onze vingers in onze oren wilde stoppen, want er kwam een explosie aan.. Ehhhh? We hadden geen idee wat er aan de hand was, maar veel stelde het gelukkig niet voor. Slechts 1 gewapende militair en 2 agenten waren aanwezig, dan is het echt geen serieuze melding. Op naar het volgende vliegtuig dus. Druk dat het daar was! Bommetje vol was het vliegtuig. Temperatuur in het vliegtuig schat ik op 30 graden... Reken maar niet dat je dan nog kunt slapen. Veel hopeloze franse films gekeken en in het chinees geleerd om te tellen, best nuttig! Van een jetlag gelukkig geen last, ik sliep de volgende nacht als een blok en zat de dag erna alweer in het ritme.

De dag erna zijn we begonnen bij het vogelnest, de vorige vakantie werden we hier weggestuurd (na 3 uur zoeken naar de ingang!), maar dit keer mochten we er wel in. Mooi ontwerp zeg! En natuurlijk worden er stiekem veel foto's van ons gemaakt. Zelfs in Beijing zijn europeanen nog een bezienswaardigheid.

Ik moet erbij zeggen dat er maar weinig "buitenlanders" zijn hier, ook al is China ineens een trend (althans, hoor ik mensen zeggen), hier vind je er niet zoveel, zelfs in dit hoogseizoen niet. Komt waarschijnlijk ook omdat we met de metro reizen (22 eurocent pp per willekeurige rit door heel beijing!), in China is dat vooral voor mensen die geen taxi kunnen betalen, voor de lagere klassen dus.

permalink written by  Jolie on August 2, 2009 from Beijing, China
from the travel blog: Lachende Boeddha
tagged Beijing, Reis, Vliegen, Explosie and OlympischPark

Send a Compliment

De lachende Boeddha

Hoogezand, Netherlands


Ik heb mijn blog de titel 'De lachende boeddha' meegegeven. Niet voor niets, dit is namelijk een van de dingen die mij het meest is bijgebleven na mijn vorige reis naar Beijing. Samen met onze gids (die we al een tijdje kennen), hebben we wat trekpleisters bezocht. En wat kan die man vertellen! Maar ja, mensen die zeggen "women are always right" hebben het natuurlijk sowieso gemaakt, haha ;-) (het beste ezelsbruggetje ooit!)

De lachende boeddha is een van de vele boeddha's geweest in China. Hij had een dikke buik en lachte altijd. Mensen dachten daarom dat hij al je zorgen opat en opsloeg in zijn bolle buik. In werkelijkheid was hij gewoon een gehandicapte man. En natuurlijk hebben mensen dat in die tijd ook wel geweten. Maar het is veel fijner in iets te geloven, op te kijken naar het beeld wat je er zelf van hebt. Net als in de hele wereld hebben ook veel chinezen de behoefte zich vast te houden aan een een of ander geloof.

Ik merk trouwens om me heen dat veel mensen opkijken naar anderen met hun eigen gevormde perceptie. Zo kun je jezelf optrekken door je aan een ander te spiegelen. Maar toch, de som van het beste van iedereen is een onhaalbaar doel denk ik.

Terug naar boeddha, natuurlijk staat er een te pronken op mijn schoorsteenmantel.. *hap slik*, zou hij weleens honger hebben? ;-)


permalink written by  Jolie on July 31, 2009 from Hoogezand, Netherlands
from the travel blog: Lachende Boeddha
tagged LachendeBoeddha

Send a Compliment

Viewing 1 - 10 of 11 Entries
first | previous | next | last



author feed
author kml

Heading South?

Online Spanish lessons with a live personal tutor FairTutor can hook you up with Online Spanish lessons with a live personal tutor. It's pretty sweet! Online Spanish lessons with a live personal tutor www.fairtutor.com
Navigate
Login

go
create a new account



   

Blogabond v2.40.58.80 © 2024 Expat Software Consulting Services about : press : rss : privacy
View as Map View as Satellite Imagery View as Map with Satellite Imagery Show/Hide Info Labels Zoom Out Zoom In Zoom Out Zoom In
find city: